قايناق-باش وورو سايتلار

قاراباغ در آیینه تصویر
خوجالی
قاراباغ سوی قیریمی
شهوت خون داشناکهاي ارمني
armenianreality
ermenisorunu.gen.tr
Sarı Gelin
Armenian Issue
tall armenian tale
Ermeni sorunu
The Armenian Issue Revisited
human.az
Güneşin Doğduğu Şehir Igdir
azerigenocide.org
khojaly.net
Khojaly.org.az
karabakh.org
http://www.karabakh-terror.com
Ermeni Araştırmaları Enstitütü
Armenian Allegations: Myth and Reality
devletarsivleri.gov.tr
ERMENÄ°LER TARAFINDAN YAPILAN KATLÄ°AM BELGELERÄ° (1914-1921)
OSMANLI BELGELERÄ°NDE ERMENÄ°LER (1915-1920)
FRANSA-ERMENÄ° Ä°LÄ°ÅžKÄ°LERÄ°
BELGELERLE ERMENÄ° SORUNU
SOVYET ARŞİVİNDE ERMENİ SORUNU
TÃœRKLERE UYGULANAN SOYKIRIMA AÄ°T CETVEL
BELGELERİN ÖZET VE TRANSKRİPSİYONU
ERMENÄ° Ä°DDÄ°ALARI
kafkas.edu
SUMMARY OF THE DOCUMENTS
massacres in Anatolia and Azerbaijan
Iravan- Azerbaijan
ataa.org
Khojaly Massacre Commemoration Site
UNUDULMAYAN GƏRÇƏKLƏR



گؤرونتولر


Sarı Gelin

Günéy Azerbaycanda Ermeni Daşnak ve Asoru Cilovların Türk xalqına qarşı yapdıqları soyqırım ve toplu qırqınlardan alınan dersler. گونئى آزه‌ربايجاندا ائرمه‌نى داشناك و آسورو جيلوولارين تورك خالقينا قارشى ياپديقلارى سوى قيريم و توپلو قيرقينلاردان آلينان درسله‌ر . Massacre and genocide of South Azerbaijanian Turks by Dashnatsutyun (Dashnak) Armenians and Jilu Assyrians. Massacre et genocide des Turcs Azerbaijanian du sud par des Arméniens de Dashnatsutyun (Dashnak) et des Assyriens de Jilu

Saturday, January 28, 2012


سهم فرانسه در رنج و مصيبت تركها و ارمنيها


فيكره ت بيلا

مترجم: مئهران باهارلي


مجلس سناي فرانسه قانوني را تصويب نمودكه بنا به آن، ابراز عقيده "ارمنيها در معرض نسل كشي قرار نگرفته اند" جرم شناخته خواهد شد. بدين ترتيب ساركوزي رئيس جمهور فعلي، در سرمايه گذاري اي براي انتخابات آتي رياست جمهوري در اين كشور، فرانسه را به كشوري كه در آن آزادي انديشه وجود ندارد تبديل نمود. اگر مي شد كه با تصويب قانون تاريخ نوشت، هر كشور براي خود يك كتاب "تاريخ دنيا" مي نوشت. اما تاريخ با قانون نوشته نمي شود.





فرانسه معصوم!

به فرانسه اي كه تركيه را متهم به نسل كشي مي كند نگاهي بيافكنيم. تاريخ فرانسه، هم در اروپا و هم در آفريقا، تاريخ كشوري با پرونده اي سياه است. فرانسه نخست مي بايد به تاريخ خود نظري بيافكند، روي خود را در آيينه ببيند!

حتي اگر ديگر جرائم و جنايات فرانسه در تاريخ را به كناري نهيم و فقط به موضوعي كه امروز با تمسك به آن سعي در محكوم نمودن تركيه دارد- يعني تهجير ارمني- متمركز شويم، در اينجا نيز فرانسه را داراي مسئوليتهاي بسيار جدي خواهيم يافت:

مي بايد از فرانسه پرسيد:

-سربازان فرانسه، زماني كه شهر آدانا را به اشغال در مي آورد چه كساني بودند؟
-آيا در حين اشغال شهر اورفا، فرانسه نيروهاي بومي ارمني با يونيفرم ارتش فرانسه را بكار برد؟
-حين اشغال شهر آنتئپ، سربازان ارتش فرانسه از چه كساني تشكيل مي شد؟

جواب سوالات فوق در تاريخ ثبت شده است: سربازان ارمني ارتش فرانسه.

البته در اينجا مي بايست مورد كشتارها و قتل عام اهالي روستاهاي ترك را نيز سوال كرد...

علل تهجير:

تكيه گاه اساسي كساني كه امروز تركيه را به عنوان نسل كش معرفي مي كنند، مسئله تهجير ارمني است. حال آنكه تهجير، نسل كشتي نيست. براي آنكه حادثه اي به عنوان نسل كشي توصيف شود، معيارهائي وجود دارند. حادثه تهجير ارامنه داراي هيچكدام از اين معيارها نيست و علاوه بر آن، در صورتيكه علل اين حادثه به دقت بررسي شوند، در پشت ماجرا فرانسه ظاهر خواهد شد.

همانگونه كه اولوچ گوركان در آخرين كتاب خود بنام "روايت كردن مساله ارمني" با ارائه مدارك و اسناد مربوطه نشان مي دهد، يكي از دلائل اصلي تدبير تهجير ارامنه در شرايط جنگ جهاني اول، شورشهاي مسلحانه ارامنه عثماني و ملحق شدن آنها به نيروهاي ارتش روسيه تزاري كه اراضي عثماني را به اشغال خود درآورده بودند و جنگيدنشان در صف روسيه بر عليه دولت تابعه خود عثماني است. اين دليل نيز به موجب پروتكل شماره دو مورخه ١٩٧٧ الحاقي به عهدنامه ژنو به تاريخ ١٩٤٩، يكي از تكيه گاههاي قابل قبول براي تحجير و در شمار "ضرورتهاي نظامي" مي باشد. 

به خواندن گوركان ادامه دهيم:

"آنچه كه برنارد لويس آنها را "سببهاي مشروع" مي شمارد همين است. لويس، در ارزيابي ديگري براي روزنامه لوموند توضيح مي دهد: "اين امر كه تدبير تهجير متكي به دلائلي مشروع بوده، قابل انكار نيست. طبق آنچه برخي از گزارشات ميسيونرهاي آمريكائي آشكار ساخته اند، قبل از تدبير تهجير نيز، ارمنيان در روستاهائي كه به اشغال خود در آورده بودند مرتكب جنايات و كشتارها شده بودند. آنها به روسيه كه اراضي عثماني را به اشغال خود در آورده بود به چشم رهائي بخش خويش مي نگريستند. به همين علت نيز ارمنيان نه تنها از نيروهاي اشغالگر روسيه حمايت كردند، بلكه در صف آنها و بر عليه عثماني جنگيدند. اين وضعيت، دولت عثماني را به حل معضل مذكور به طريقي كه قبلا نيز از آن استفاده كرده بود، يعني با استفاده از تهجير (جابجا كردن و كوچاندن اجباري) سوق داد. اما هيچ دليل جدي در باره اينكه دولت عثماني براي نابود ساختن ملت ارمني، تصميم و يا طرحي داشته است وجود ندارد".

ارمنيان، سربازان فرانسوي

ادامه دهيم:

"اين مساله كه نيروهاي اشغالگر فرانسه عمدتا از ارمنيان متشكل شده اند، به صورتي جدي اسباب ناراحتي دولت عثماني شد. وزير خارجه رشيت پاشا نامه اي به كميسر عالي فرانسه در استانبول نوشت و در آنجا خاطرنشان كرد كه تشكيل شدن نيروهاي اشغالگر فرانسه در آدانا صرفا از سربازان ارمني كه شهروند عثماني اند، مي تواند باعث ايجاد حوادث ناگواري شود. به همين سبب نيز خارج ساختن فوري سربازان ارمني از منطقه مذكور را مطالبه كرد".

فرانسه مانند شهر آدانا، هنگام اشغال شهرهاي اورفا و آنتئپ نيز سربازان و نظاميان بومي ارمني را بكار برده است. در همين استقامت، مدارك و اسناد كشتارها و قتل عامهاي انجام شده در منطقه مذكور توسط ارمنيان بومي منسوب به ارتش فرانسه موجود اند.  

تهجير، حادثه اي تلخ است. سوء استفاده از اين حادثه تلخ براي متهم كردن تركها به نسل كشي، سوء نيتي است كه تاريخ آنرا تكذيب مي كند. علاوه بر آن، اين رفتار، بي احترامي به رنجي است كه هم تركها و هم ارمنيها متحمل آن شده اند.

Wednesday, January 25, 2012

Türklerin ve Ermenilerin acılarında Fransa’nın rolü yok mu?

Fikret Bila
fbila@milliyet.com.tr

Fransa Senatosu, Ermeni soykırımı yoktur demeyi suç sayan yasayı kabul etti. Böylece Fransa Cumhurbaşkanı Sarkozy, bir seçim yatırımı uğruna Fransa’yı düşünce özgürlüğünün bulunmadığı bir ülke konumuna soktu. Kanunla tarih yapılabilseydi her ülke kendine göre bir “dünya tarihi” yazardı. Ama tarih kanunla yapılmıyor.

Masum Fransa!

Türkiye’yi soykırımcı ilan eden Fransa’ya bakalım. Fransa tarihi, Avrupa’da da, Afrika’da da sicili bozuk bir ülkedir. Fransa, önce tarihine bir bakmalı! Aynada yüzünü görmeli!

Fransa’nın tarihteki diğer suçlarını bir tarafa bıraksak bile bugün Türkiye’yi mahkûm etmeye çalıştığı Ermeni tehciri konusunda bile çok ciddi sorumluluğu vardır.

Fransa’ya şunu sormak gerekir:

-Adana’yı işgal ederken askerleriniz kimlerdi?

-Urfa’yı işgal eden Fransız üniforması altında Ermenileri kullanmadınız mı?

-Ya Antep’i işgal ederken “askerleriniz” kimlerdi?

Yanıt tarihte kayıtlıdır:

-Fransa ordusunun Ermeni askerleri...

Türk köylerinde yapılan katliamları da ayrıca sormak gerekli tabii ki...

Tehcirin nedeni

Bugün Türkiye’yi soykırımcı ilan etmeye çalışanların temel dayanağını Ermeni tehciri oluşturuyor. Tehcir, soykırım değildir.

Bir olayın soykırım sayılmasının kriterleri vardır. Ermeni tehciri, bu kriterlerin hiçbirine uymadığı gibi, nedenleri iyi araştırıldığında altından Fransa da çıkar...

Uluç Gürkan’ın son Ermeni Sorununu Anlamak kitabında belgeleriyle ortaya koyduğu gibi, Birinci Dünya Savaşı koşullarında Osmanlı Ermenilerinin silahlı isyanı ve Osmanlı topraklarını işgal eden Çarlık Rusyası’nın yanında savaşa katılması tehcir uygulamasının önemli nedenlerden biridir. Ki bu neden, 1949 tarihli Cenevre Sözleşmesi’nin 1977 tarihli ek 2 Protokolü uyarınca, tehcire dayanak olarak kabul edilen “askeri gereklilik” kapsamındadır.

Gürkan’dan okuyalım:

“Bernard Lewis’in ‘meşru nedenler’ dediği de budur. Lewis, Le Monde’daki başka bir değerlendirmesinde bu konuyu şöyle açıklamıştır:

Tehcir kararının meşru nedenlere dayandığı inkâr edilemez. Ermeniler, bazı Amerikan misyonerlerinin raporlarının ortaya koyduğu üzere, tehcir kararından önce de ele geçirdikleri köylerde zulümler yaptılar. Osmanlı topraklarını işgal eden Rusya’yı kurtarıcı olarak gördüler ve onlara destek vermekle kalmayıp onların safında çarpıştılar. Bu durum Osmanlı Hükümeti’ni, bu sorunu eskiden beri başvurduğu tehcir yöntemiyle çözme kararına almaya itti. Ancak Osmanlı Hükümeti’nin Ermeni milletini yok etmek için bir plan ve kararı konusunda hiçbir ciddi delil mevcut değildir.”

Fransız askeri Ermeniler

Devam edelim:

“Fransız işgal kuvvetlerinin çoğunluğunun Ermenilerden müteşekkil olması Osmanlı Hükümeti’ni de rahatsız etmiştir. Hariciye Nazırı Reşid Paşa, İstanbul’daki Fransız Yüksek Komiseri Amiral Amet’e bir mektup göndererek Adana’yı işgal eden Ermeni askerlerinin esasen Osmanlı vatandaşı olmalarının istenmeyen olaylara yol açabileceğini belirtmiş. Ermeni askerlerin bölgeden acilen çıkarılmasını talep etmiştir.”

Fransa, Adana gibi Urfa ve Antep’in işgalinde de Ermenileri kullanmışlardır. Bu süreçte Fransa ordusuna mensup Osmanlı vatandaşı Ermenilerin bölgede yaptığı katliamlar da kanıtlarıyla ortadadır.

Tehcir acı bir olaydır. Bu acı olayı Türkleri soykırımcı olarak ilan etmek için kullanmak tarihin tekzip ettiği bir kurnazlıktır. Türklerin de, Ermenilerin de çektikleri acılara saygısızlıktır.



كشتار اهالي ترك روستاي صفرعلي-نازلي چاي اورميه توسط اشرار ارمني-آسوري

مئهران باهارلي
http://sari-gelin.blogspot.com/

در سالهاي جنگ جهاني اول، تركهاي آزربايجان جنوبي توسط اشرار مسيحي-آسوري پناهنده از عثماني موسوم به جلو و آسوريهاي بومي آزربايجان- مستظهر به دولتهاي استعماري اروپائي و در راس آنها روسيه و فرانسه- بارها كشتار شده و قتل عام گرديدند. با اينهمه در انتشارات و نوشته هاي سالهاي اخير در باره اين كشتار و قتل عامها اغلب نقش ارمنيان تاكيد و برجسته نشان داده ميشود. حتي در موارد بسياري ارمنيان به عنوان عاملين اصلي و گاها تنها عاملين اين فجايع نشان داده ميشوند. اين امر نيز باعث اعتراض معين برخي از ناظرين خارجي مي گردد.

هرچند عاملين اصلي كشتارهاي مذكور، نيروهاي آسوري مهاجر موسوم به جلوها و هدايت و تحريك كننده و تداركاتچيان آنها نيز -همانگونه كه انتظار مي رود- كشورهاي مسيحي و استعمارگر اروپائي و در درجه اول روسيه و فرانسه بوده اند، با اينمه ارمنيان نيز در حوادث فاجعه آميز مذكور، در دو فرم دستجات مسلح و ارتش كلاسيك شركت داشته اند. دستجات ارمنيان پناهنده و فراري (قاچاق)، ارمنيان بومي و سالداتها و دراگونهاي ارمني اردوي منظم روسيه كه در آن زمان بخشهاي عظيمي از آزربايجان جنوبي را تحت اشغال خود داشت، در بسياري از قتل عامها و كشتارهاي مذكور مشاركت فعال داشته و يا عامل آغاز كننده و اصلي كشت و كشتارها بوده اند. علاوه بر آن، ارمنيان در آن دوره، هم در بخشهاي شرقي و جنوبي آناتولي و هم در شمال ارس به كشتارهاي بي شمار بوميان ترك دست يازيده اند.

با توجه به تحريف عميق و سيستماتيك تاريخ معاصر منطقه و بازنويسي يكجانبه آن، مظلوم نمائي خود و شيطان سازي از خلق ترك توسط ارمنيان در سطح جهاني، جا دارد كه تصويري جامع و واضح از نقش و سهم ارمنيان بومي و مهاجر در كشتارهاي پيرامون جنگ جهاني اول در آزربايجان جنوبي به استناد اسناد و مدارك باقي مانده از آن دوره ترسيم شود.

در اين راستا، در زير به يكي از موارد كشتار تركان آزربايجان جنوبي توسط ارمنيان، كشتار روستاي حاج صفرعلي- نازلي چاي اورميه كه توسط اشرار ارمني آغاز و با همكاري اشرار آسوري ادامه يافت اشاره مي شود. در اين قتل عام، صدها تن از روستائيان غيرمسلح و بي دفاع ترك كشتار شدند. نقل قولها از منابع زير است:

تاريخ هجده ساله آزربايجان. احمد كسروي
سرزمين زرتشت، اوضاع طبيعي، سياسي، اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي، تاريخي رضائيه. علي دهقان
تاريخ اروميه. احمد كاويانپور
آزربايجان در جنگ جهاني اول، دكتر توحيد ملكزاده ديلمقاني

------------
آناتومي قتل عام روستاي حاج صفرعلي نازلي چاي، اورميه

تاريخ كشتار:
دو روز متوالي در نيمه هاي مرداد سال ١٢٩٦-١٩١٥

محل:
روز نخست: روستاي حاج صفرعلي –نازلي چاي اورميه
روز دوم: روستاي حاج صفرعلي-نازلي چاي اورميه، ٩-٨ روستاي همجوار، مسير اورميه-حاج صفرعلي و بازگشت

عاملين قتل عام:
روز اول: يپرم ايرواني از ارمنيان قاچاق به همراه صدها تفنگچي ارمني [و آسوري؟]
روز دوم: برادر يپرم ايرواني از ارمنيان قاچاق به همراه چند صد تفنگچي ارمني [قاچاق و سالدات] و آسوري [جلو]

تلفات:
روز اول: دهها تن ترك غيرمسلح شامل وهاب سلطان و كليه اعضاي خانواده وي اعم از زن و مرد و خرد و بزرگ در روستاي حاج صفرعلي-نازلي چاي
روز دوم: صدها تن ترك غيرمسلح شامل مرد و زن و بزرگ و كوچك و شيرخوار در روستاي حاج صفرعلي نازلي چاي، در ٩-٨ ده همجوار ديگر، در مسير اورميه به روستاي حاج صفرعلي-اورميه و بازگشت

------------
نقل قولها:

"اينان (آشوريان و ارمنيان) كه خود را به روسيان بسته و به پشت گرمي آنان با هم ميهنان خود بدرفتاري كرده و در چند ماه آخر دست به خونريزي و تاراج نيز باز كرده بودند،..... "

"روسيان همچنان دژ رفتاري مينمودند و آسوريان و ارمنيان به پشتگرمي آنان بيدادگري بي اندازه مي كردند. و چون كسي بجلوگيري بر نمي خاست روزبروز بدي بيشتر مي نمودند و هفته اي نمي گذشت كه چند كسي كشته نگردد و يكداستان ناگواري روي ندهد. گذشته از درون شهر در بيرونها آنچه مي خواستند دريغ نمي گفتند. يكدسته از ارمنيان قفقاز گريخته و به اينجا آمده و به همدستي جلوها راهزني مي كردند و اگر كسي دست باز مي كرد او را مي كشتند". (كسروي. ٧١٠ )

"...ارمنيان در اين جنگ به سوي فرانسه و انگليس گرائيده و كميته داشناكسيون در نهان پيماني با آنها بسته بودند. ما نيز ايرادي نمي گيريم و سخن ما در دشمني است كه به ايرانيان مي نمودند. كسانيكه قرنها در ايران زيسته و از همه خوشيها و آسودگيها بهره مند شده بودند، بدلخواه بيگانگان با هم ميهنان خود دشمني نشان مي دادند. آن دليراني كه چند سال پيش در شورش آزادي خواهي ايران همدوش ايرانيان جانفشاني ها نموده بودند، اكنون بجاي آن بدخواهي ها با مردم مي نمودند".

"چون خبر تسلط افراد مسيحي به گوش مسيحيان ارمنستان رسيد، آنان نيز به طمع رياست و بدست آوردن مال، از روسيه فرار و به مهاجمين مسيحي در اروميه پيوستند. عده اي از اين آشوب طلبان و غارتگران و قولدوران به سرپرستي آرتوش نام ارمني، عده اي ديگر به سرپرستي هارطون نام و دسته ديگري به رياست يقورط، هامبارصون، دايچاك، باغداسار، سومباط مدتي كارشان فقط اين بود كه در اطراف شهر شبانه وارد خانه هاي دهقانان متمول شده و اسلحه خود را به شقيقه صاحبخانه گذاشته و درخواست پول و اسلحه و اسب و طلا مي كردند. و مي گفتند: مسلمانان بايد در خانه هايشان مهر و سجاده و تسبيح داشته باشند، بقيه اضافه است. بايد تحويل ارمنيها بدهند" (كاويانپور، صص ٢٧٩-٢٨٠).

"يك دسته از ارمني ها كه از قفقاز گريخته و به اروميه آمده بودند، در آنجا به نام "قاچاق" معروف شده بودند. هر كدام چند نفر را اطراف خود جمع نموده به راهزني و غارت دهات و اذيت مردم مي پرداختند. و در هر جا كه با مقاومتي روبرو مي شدند، از كشتن مردم خودداري نمي كردند. كسي هم نبود كه از آنها بازخواست نمايد".

"بدنبال انقلاب در ارومي و اختلال در نظم ارتش روس، سالداتها تصميم به بازگشت از اورميه گرفتند. اينان براي برگشت نيز مجبور به فروش اسلحه بودند".

"در ارومي روسها موقع مراجعت فشار خود را به مردم بيشتر كردند و چون از مدتها قبل مسيحيان [ارمني] و آشوريها را مسلح نموده و دستجات جلوها [آشوري] و قاچاقها [ارمني] در شهر و دهات پراكنده شده بودند، به پشتيباني روسها شرارت بيشتر مي نمودند. و اگر تا آن موقع به غارت اموال مردم اكتفا مي كردند، از آن تاريخ به بعد به كشت و كشتار نيز آغاز نمودند".

"در هنگام بهار و اوايل تابستان كه موقع جمع آوري محصول بود، دهاتيان [ترك] جرات بيرون آمدن از خانه هاي خود را نداشتند. در اين روزها وضع دهات خيلي بدتر از شهر بود. در دهات جلوها [آشوري] و قاچاقهاي ارامنه و سربازان روس به جان دهاتيان بدبخت افتاده، از غارت و قتل نفوس كوتاهي نمي كردند. روزي نبود كه يك اتفاق ناگوار در دهات روي ندهد. روزي نبود كه مردم از دست اشرار و دزدان و آدم كشان آسوده باشند. اشرار چندين ده را آتش زده، ساكنين آنها را به قتل رسانيدند و فراريان دهات رو به سوي شهر نهادند".

------------

"با اينكه [روسها] در نواحي مختلف دهات اورميه و سلماس براي برقراري امنيت پريستاو يا پاسگاه ژاندارمري [از مسيحيان] گذاشته بودند، اما خود اين افراد مسلح حافظ به اصطلاح نظم، شبها مستقيم به خانه مردم مي ريختند و يا اشخاص ديگر را به غارت دهات تحريك مي كردند. چنانچه "يپرم" نام [يئپريم ارمني]، پريستاو نازلو از مردم اخاذي مي كرد و در صورت ندادن وجه قابل قبول كشته مي شدند". (ملكزاده، ص ٨٤)

"در نيمه هاي مرداد سياهكاري ننگين ديگري رخ داد. بدين سان كه "يپرم" نامي از ارمنيان ايروان كه پريستاو روستاي نازلي چاي (نازلو چائي- يكي از بخشهاي اورمو) بوده (در آن موقع هر كدام از بخشها و محالات اطراف شهر را به يك نفر سپرده و او را پرستاو مي گفتند) و در نتيجه ستمكاري از كار برداشته بودند، نيمه شبي با چند تن تفنگچي به ديه صفرعلي رفت. و تفنگچيان را در بيرون گزارده و خود به خانه "وهاب سلطان" نامي در آمد و او را از خواب بيدار كرد. با بيم دادن، سيصد تومان پول خواست. وهاب سلطان از سراسيمگي بگريخت. و يپرم با گلوله او را از پشت سر زد و بكشت. در اين ميان تفنگچيان [يپرم] هم از بيرون به شليك پرداختند. دانسته نشد يپرم با گلوله كه از پا افتاد. تفنگچيان [يپرم] بهانه پيدا كرده همه كساني را كه در خانواده وهاب سلطان بود از زن و مرد و خرد و بزرگ به خاك انداخته و سپس آزادانه به راه افتادند.

فردا برادر پرستاو يك دسته از سالداتهاي ايرواني و از جلوها و آشوريها [بومي] را با خود برداشته به آن ديه رفتند و دست به كشتار گشاده و هر كه را يافتند بكشتند و به اين بسنده نكرده هشت و نه ديه ديگر را هم تاراج و كشتار كردند. سپس از شهر درشكه براي آوردن مرده يپرم فرستاده شد. و كسانيكه همراه مي رفتند - چه در رفتن و چه در بازگشتن - هر كه را ديدند، از زن و مرد و بزرگ و كوچك خونش را ريختند و به كودكان شيرخوار هم نه بخشودند.

بيدادگري آشوريان به اندازه اي بود كه خود روسيان به ستوه آمدند و سالدات فرستاده چند صد تن از ايشان را كه در ديه ها به كشتار و تاراج مي پرداختند گرفته به شهر آوردند.

تنها ارومي [اورمو] و پيرامونش نبود، در سلماس و آن پيرامونها نيز همين ستمگريها پيش مي رفت و هر زمان آگهي هاي دلگداز ديگري مي رسيد.

در اينجا بايد اضافه كرد كه ديه حاج صفرعلي نمونه اي بود از ساير دهات اروميه. در تمام نقاط اطراف شهر كشت و كشتار رواج داشت. و تمام خرمنها در صحرا مانده، كسي نتوانست محصول خود را جمع آوري نمايد. ... " (دهقان)

This page is powered by Blogger. Isn't yours?